Blog

ZWANGER: Je baby’tje ligt in stuit… Niet zonder reden!

 

Een baby’tje in de buik gaat niet ‘zomaar’ een stuitligging aannemen. Hij heeft daar wel degelijk een goede reden voor. Wat de drijfveer achter zijn positie is en wat jezelf als mama kan betekenen, vertel ik je graag.

 

DE IDEALE POSITIE

 

Het is voor een kindje ideaal om met zijn hoofdje eerst geboren te worden. En dit zelfs liefst niet zomaar in eender welke richting!

Het hoofdje van een baby’tje is speciaal voorzien om de druk van het bekken van de mama tijdens een bevalling aan te kunnen. Het is het hardste deel van het skelet van de baby en het is opgebouwd uit veel kleine stukjes bot. Het kan dus enerzijds heel wat druk opvangen en anderzijds is het flexibel om zich aan te passen aan het geboortekanaal. De verschillende botstukjes van de schedel kunnen namelijk over elkaar schuiven (= molding) zodat het hoofdje perfect door het geboortekanaal kan bewegen.

Ideaal ligt een baby’tje voor de bevalling klaar met zijn gezichtje kijkend naar achter/rechts, naar het rechter bekkengewricht van de mama. Zijn rugje bevindt zich dan aan de linkerzijde van de buik van de mama. Zo kan het kindje indalen in het bekken van de mama, kijkend naar haar rechter bekkenkant. In het bekken van de mama zal het baby’tje een inwendige spildraai maken, om zo door de onderste bekkenopening geboren te worden met zijn gezichtje kijkend naar achter, naar het staartebeentje van de mama. Eens zijn hoofdje geboren is, zal een baby’tje nog een uitwendige spildraai maken (terug naar de initiële positie met zijn gezichtje kijkend naar de rechter heup van de mama) zodat zijn schoudertjes kunnen geboren worden.

Het hele proces zit vernuftigt in elkaar. Wist je trouwens dat wij als mens het enige zoogdier zijn die een spildraai maken tijdens de geboorte? Dit is zo in de evolutie ontstaan doordat het bekken van de mama steeds smaller wordt door de rechtopstaande (of vaak zittende) houding. Dit ten opzichte van het hoofdje van de baby dat steeds groter wordt door de grotere hersenmassa.

Ik maak even een zijsprongetje.. Baby’tjes die als ‘sterrenkijker’ geboren worden, liggen niet in deze ideale positie. Zij kijken met hun gezichtje naar voor, naar de sterren (bij een vrouw die op haar rug liggend bevalt). Bij deze positie zijn er meer druk- en trekkrachten thv het achterhoofd en de halsregio. Als deze druk of tractie te groot is geweest, kan het tot problemen leiden zoals een voorkeurshouding, moeilijk aanhappen of zuigen aan de borst, overstrekpatronen, reflux,… Mocht je horen dat je kindje veel kans heeft als sterrenkijker geboren te worden, dan zijn veel van de tips die ik hieronder meegeef, ook toepasbaar bij jullie.

 

WAAROM IS EEN NATUURLIJKE VAGINALE BEVALLING ZO BELANGRIJK

 

De motivatie om je kindje te helpen een hoofdligging in je buik aan te nemen, is er pas helemaal als je begrijpt waarom een vaginale bevalling zo belangrijk is.

Uiteraard mogen we heel blij zijn dat een keizersnede mogelijk is, want die is in sommige gevallen echt levensreddend. Toch gebeuren er nog té veel keizersnedes die wellicht niet nodig waren, mocht je als zwangere vrouw de juiste info, adviezen en behandeling gekregen hebben op voorhand. Er is dus vooral nog veel onwetendheid…

Ik moet je dus ontgoochelen als je denkt dat een keizersnede een ideale zachtaardige manier van geboren worden is. Ik verklaar me nader. Tijdens een normaal geboorteproces werken er serieuze krachten (weeën) en druk van het geboortekanaal op je baby’tje in. Toch zijn die bij een natuurlijke bevalling draaglijk voor een baby’tje. Een keizersnede kan voor je kindje op het eerste gezicht ‘gemakkelijk’ lijken, maar dat gemakkelijk verdwijnt als sneeuw voor de zon als je weet welke onnatuurlijke en vooral onverwachtse stress een keizersnede inhoudt. Je kindje wordt bij een keizersnede onverwachts en heel snel uit zijn warme coconnetje gerukt.

Een keizersnede is allesbehalve een rustig proces. Het is een levensreddend proces, maar moet, in functie van de eerste ademhaling, zeer snel uitgevoerd worden. Dit kan een ware shock zijn voor het nietsvermoedende kindje in je buik.

 

Bij een natuurlijke bevalling is het namelijk je kindje dat bepaalt wanneer het geboren wil/moet worden. Wanneer hij voelt dat de reserves uit de placenta uitgeput zijn of wanneer de ruimte in je buik te klein wordt. Het zijn dan de bijnieren van je baby’tje die hormonen aanmaken die de hele hormonale cascade van een bevalling in gang steken. Je baby’tje is in dit geval zich heel goed bewust van de grote stap die hij zal nemen.

Een vaginale bevalling heeft echter nog veel meer voordelen. Eentje daarvan is het contact dat de baby maakt tijdens de bevalling met de vaginale wand van de mama. In deze slijmlaag bevinden er zich vele goede bacteriën die een baby’tje nodig heeft om zijn (tot dan toe) steriele darm te bevolken. Deze bacteriën gaan in de darm zorgen voor de vertering, maar ook voor de immuniteit van je kindje. Bij een keizersnede wordt deze belangrijke stap ook gemist.

 

WAAROM LIGT EEN BABY’TJE IN STUIT

 

Aangezien de natuur het andersom berekend heeft, gaat een baby’tje niet zomaar in stuit liggen. Een stuitligging heeft ALTIJD een reden! Deze reden kan soms duidelijk zichtbaar zijn op een echo. Bijvoorbeeld: de navelstreng zit rond het kindje zijn nek of voetje gewonden, de placenta ligt in de weg om te kunnen draaien, er is een genetische afwijking aan de vorm van de baarmoeder,…

Bij vele zwangere vrouwen is de reden van de stuitligging echter NIET direct zichtbaar. In dit geval gaat het meestal over TE WEINIG RUIMTE voor de baby om zich te kunnen draaien.

 

 

Hoe kan een kindje nu te weinig ruimte hebben om zich te kunnen draaien?

1. De spieren rond en in de omgeving van de baarmoeder staan vaak te hard gespannen en zorgen voor een gespannen ‘kleinere’ baarmoeder.
2. De ligamenten rond de baarmoeder en thv het bekken staan dikwijls aan 1 kant van het lichaam verkort (bv. als gevolg van eerdere operaties zoals een appendectomie of langdurige chronische spanning zoals bij een beenlengteverschil, bij endometriose,… ). In dat geval kan het zijn dat de baarmoeder niet centraal mooi en ontspannen in het midden ligt. Ik hoor mama’s dan soms vertellen dat hun buik ‘scheef’ hangt of er wat ‘geblutst’ uitziet.
3. De ingang van het bekken van de mama kan ‘te klein’ zijn. Deze uitleg zal je vaak horen, maar is maar in een bepaald percentage van de gevallen echt zo. In het merendeel van de gevallen zit er een blokkade thv het linker of rechter bekkengewricht. Daardoor staat het bekken ‘niet goed uitgelijnd’, waardoor de bekkeningang verkleind of niet symmetrisch mooi openstaat.

Oorzaken van deze spierspanningen, blokkades, verkorte ligamenten,… zijn oa. ons sedentair leven, weinig gevarieerde lichaamsbeweging en vaak een zittend beroep; stress en opgebouwde spanning in het lichaam; vroegere trauma’s (bv. een val op je staartbeentje of heiligbeen bij het skiën of paardrijden); eerdere infecties of operaties in het buik- en of bekkengebied,…

Zwangere vrouwen die een bureaujob uitoefenen, blijven meestal zo lang als mogelijk werken om hun zwangerschapsverlof optimaal te kunnen inzetten na de bevalling. Deze zittende houding maakt echter dat je bekken minder mobiel en minder vrij wordt en dat je kindje minder gemakkelijk in de bovenste bekkenopening kan ‘zakken’. De ideale zithouding beschrijf ik in een volgend blogbericht. Maar zoals je dus tussen de lijnen door kan lezen, gaat vooral de variatie in houding een belangrijke rol spelen. Je kan zelf heel wat doen om je kindje de maximale kans en ruimte te geven te kunnen draaien. Welke oefeningen en houdingsaanpassingen dat zijn, vertel ik je in mijn volgend bericht. Ook zal ik daarin uitleggen hoe een osteopaat kan helpen.

Heb je nog vragen, laat hieronder een berichtje achter of mail me op hanne@epicentrum.be.

 

Warme groet,

Hanne