Blog

Osteopathie bij chronische blaasinfecties

Onlangs kwam bij me een dame in behandeling die reeds 10 jaar kampte met blaasontstekingen.
Een chronisch probleem dat zeker maandelijks terug kwam. Na enkele osteopathie sessies was haar klacht opgelost.
De dame vroeg me om haar verhaal in een blog te schrijven zodat andere mensen hiermee ook kunnen geholpen worden.
Een blog op aanvraag dus 🙂

 

De blaas

 

Een blaas is een interessant orgaan. Het was dan ook het eerste orgaan dat we leerden behandelen in onze opleiding osteopathie. En eveneens in de Chinese geneeskunde krijgt het een belangrijke rol toegedeeld.

Om te begrijpen wat we als osteopaat doen, is het nuttig iets van de anatomie van de blaas te kennen. In een notendop heb je vanuit de blaas drie grote buizen. De eerste is de ‘urethra’ of de plasbuis. Langs hier gaat de urine naar buiten.  Vervolgens twee  ‘ureters’.  Dit zijn de buisjes vanuit de blaas naar de nieren. Hierlangs stroomt urine vanuit de nieren naar de blaas.
Van zodra de blaas vol is, zijn er receptoren of detectiesystemen in de blaaswand die een signaal geven naar je hersenen waardoor er een plasreflex ontstaat. Het enige dat nog in de weg staat om te plassen, is je ‘willekeurige’ sphincter of ‘klep’.  Deze is willekeurig omdat je hier zelf een invloed op hebt. Gelukkig, anders zou je direct in je broek plassen bij plasdrang.

Onze blaas ligt in het kleine bekken en behoort samen met de baarmoeder (bij de vrouwen), de prostaat (bij de mannen) en de endeldarm tot de ‘kleine bekken organen’. Hiertussen ligt het ‘peritoneum’ of buikvlies dat ervoor zorgt dat de organen vlot tov elkaar kunnen glijden.
Deze 3 organen liggen met elkaar verbonden door de ligamenten tussen het schaambeen én het heiligbeen (net boven je staartbeentje). Tot slot is er nog een belangrijke connectie tussen de blaas en het schaambeen en tussen de navel en de blaas. Al deze structuren en verbindingen zijn nodig om de blaas enerzijds op zijn plaats te houden en anderzijds mobiel te houden.

 

Blaasontsteking

 

Laten we eerst en vooral duidelijk zijn. Als je last hebt van een acute blaasinfectie, ben je bij een osteopaat niet aan het juiste adres! Bij een acute ontsteking neem je contact op met je huisarts! Een antibioticakuur kan nodig zijn. Je arts kan het probleem inschatten en de juiste medicatie geven.

Bij een chronisch beeld van blaasinfecties, liggen de kaarten totaal anders. Dan is er een oorzaak waarom deze problematiek telkens terugkomt. Dan kan het interessant zijn om een osteopaat te raadplegen.

 

Tal van oorzaken 

 

Meestal is de infectie het gevolg van een bacterie. Veel voorkomend is de E.coli darmbacterie. Bij vrouwen is de urinebuis korter dan bij mannen en kunnen darmbacteriën sneller in de blaas belanden. Ze hechten zich aan de blaaswand, vermenigvuldigen zich en veroorzaken een infectie.

Ten tweede is een normale urinestroom belangrijk om de meeste bacteriën te verwijderen en te voorkomen dat ze zich vasthechten in het slijmvlies van de blaas. Daarom is het belangrijk voldoende water te drinken.

Een derde reden van een blaasontsteking kan een blaas- of baarmoederverzakking zijn door de veranderde positie en het eventueel ontstaan van een urineresidu in de blaas. Daar kunnen bacteriën zich in vermenigvuldigen.

Frequent intiem contact kan ook een blaasontsteking uitlokken. Men praat dan over een ‘honeymoon cystitis”.

Bewegen is leven!

 

Een uitspraak van Andrew Taylor Still, de grondlegger van osteopathie.  Hij heeft het met deze quote niet enkel over sporten maar wél over de beweeglijkheid van alle structuren in ons lichaam. Ook onze organen moeten de mogelijkheid hebben om vrij te kunnen glijden. Is er een reden waarom een zone minder mobiel wordt (bv. door operatie, ziekte, ontstekingen, foutieve voeding,..), wordt het terrein verstoord en kunnen er klachten ontstaan.

” Bewegen is leven!” – A.T. Still

 

De mobiliteit van een blaas is van groot belang. Van zodra je meerdere keren na elkaar op korte termijn geconfronteerd wordt met een blaasinfectie, kunnen er restletsels ontstaan. Die zorgen ervoor dat de blaas verzwakt en dat er mobiliteitsverlies ontstaat rond de blaas of van een deel van de blaas. Dat was ook bij mijn patiënte het geval. De rechter zijde van haar blaas- en baarmoederregio bewoog veel minder goed dan links.

Via enkele directe en indirecte manuele technieken werd deze zone losser gemaakt. Ook het bekken kan een belangrijke rol spelen. De kleine bekken organen zitten via ligamenten vast aan de bekkengordel en kunnen dus op hun beurt zorgen voor bekkenpijn en lage rugpijn. In het verhaal van de dame waren enkele sessies  genoeg om haar van haar klacht af te helpen. Ook de rugpijn waar ze mee kampte was verdwenen.

 

Wat kan je zelf doen?

 

Het is een evidentie dat water drinken een belangrijke parameter is als er sprake is van een chronische blaasinfectie.
We krijgen vaak de vraag hoeveel je dan moet drinken.  Een eenvoudig regeltje is de ze kleine rekensom. Vermenigvuldig je gewicht met 2 en deel door 100.  Stel dat je 75 kg weeg x 2 = 150 / 100 = 1,5 liter. Dus iemand van 75 kg heeft MINSTENS 1,5 liter water nodig.

Sommige supplementen kunnen ook hulp bieden bij blaasinfecties. Cranberry juice of veenbessensap heeft een positieve invloed op de zuurtegraad van de blaas. Hierdoor reduceer je de kans op infecties.

D-mannose is echter het meest interessante supplement. Het is een suiker die letterlijk plakt op de blaaswand en de E.colli bacterie bindt. Hierdoor wordt deze bacterie sneller uitgeplast. D-mannose gecombineerd met cranberry werkt zeer effectief.

 

Bij chronische blaasontstekingen is het kortom zeer nuttig eens een bezoek aan de osteopaat te brengen. Een paar behandelingen kunnen de vicieuze cirkel doorbreken.

 

Gezonde groeten,

 

Niels